Wat is er gebeurd?

Het vermogen van cellen om zichzelf te organiseren in specifieke patronen in weefsels die een functie vervullen, is een universeel kenmerk van het leven. De strepen van een zebra, onze wimpers, de spiraal van zaden in een zonnebloem, en de doolhofpatronen van slangenhuiden zijn slechts enkele voorbeelden. Met behulp van geavanceerde technieken hebben onderzoekers van de Northwestern University voor het eerst cellen op hun plaats zien gaan in het zich ontwikkelende zeshoekige patroon van het oog van de fruitvlieg. Onderzoekers van de Northwestern University hebben ontdekt dat bij de vorming van het patroon mechanische krachten betrokken zijn, en niet alleen chemische signalen die tussen cellen worden uitgezonden. Met behulp van de allereerste live beeldvorming zagen de onderzoekers cellen in positie bewegen terwijl het oog zich ontwikkelt; de cellen zijn niet statisch zoals eerder werd aangenomen. Deze belangrijke ontdekking levert principes op die moeten worden uitgebreid tot andere patroonsystemen.

Lees het hele artikel: https://bit.ly/3Iijp9w

Waarom is dit belangrijk?

Heb je ooit het gevoel dat je leven een puinhoop is? Dat ondanks al je inspanningen, de dingen gewoon niet lijken te gaan zoals je zou willen? Misschien ben jij het niet. Misschien, heel misschien, is het de manier waarop we onszelf organiseren die de fout is. Cellen organiseren zichzelf al miljarden jaren, dus waarom lukt het ons niet? Misschien kunnen we door te observeren hoe zij het doen, verbeteren hoe de mens zich organiseert. Wie weet wordt de wereld voor iedereen een stuk overzichtelijker als we een voorbeeld nemen aan onze cellulaire neven en nichten! Door levende cellen te observeren en te zien hoe zij zich gedragen, kunnen wij meer te weten komen over zelforganisatie, autonomie, communicatie in grote complexe organisaties. We weten allemaal dat de natuur vol ontzagwekkende wonderen zit. Maar soms waarderen we niet hoe geweldig het is, totdat we het van dichtbij bekijken.